شکلات – تجربه ی یک فیلم شیرین

چند شب پیش با تاخیر تقریبا هفت ساله ! فیلم شکلات محصول سال 2001 را دیدم . فوق العاده زیبا بود .

خلاصه داستان : زنی به همراه دخترش مغازه شکلات فروشی جالبی را در یک دهکده فرانسوی بسیار سنتی افتتاح می کنند. افکار و روش زندگی این زن مخالف با ارزش های رایج و مرسوم در زندگی مردم این دهکده است.

نفوذ  و محبوبیت صاحب شکلات فروش ( با بازی جولیت بینش) در بین مردم باعث بروز تضادهای جالبی می شود و این تضادها نهایتا باعث دشمنی عمیق شهردار پرنفوذ دهکده با شکلات فروش می شود.هر چند همین لرد خشک و متحجر نهایتا چاره ای جز تسلیم ندارد

باز باران ، با ترانه …

یکی از خواص بچه دار شدن ، بازگشت نسبی به دوران کودکی است . یادآوری بازیها ، کارتونها و شعرهای کودکانه .

دیروز دخترم شعری را زمزمه می کرد که برای اکثر ما آشناست : باز باران با ترانه … از کتاب فارسی سوم دبستان .

آخ  که چقدر می خواستم جای آن کودک باشم و توی جنگل های گیلان بدوم : شاد و خرم … نرم و نازک … چست و چابک …

به درستی آن روزی را که این شعر را برای بار اول خواندیم به یاد دارم . معلم سوم دبستان ما مردی بسیار با سواد بود به اسم آقای همت خواه ،  حدودا 50 سال داشت ، اهل گیلان بود و لهجه رشتی غلیظی داشت. بیشتر اوقات لهجه اش باعث خنده بچه ها می شد. وقتی به این درس رسیدیم ، شیفت بعد از ظهر بود و زنگ اخر … دمدمه های غروب …
آقای همت خواه که معمولا بار اول خودش درس ها را روخوانی می کرد شروع به خواندن کرد. خیلی با احساس می خواند و لهجه شمالی اش حالا بیشتر از همیشه تاثیر گذار و دوست داشتنی بود. کلاس در سکوت عمیقی فرو رفت و بچه ها خیلی از این شعر  لذت  بردند.
اینهم قسمته هایی از این شعر زیبا ، سروده ی گلچین گیلانی :

باز باران،
با ترانه،
با گهر های فراوان
می خورد بر بام خانه.